“Carolien….HELP!….”Onze minister president die even de draad
kwijt was. Zo menselijk. Ik denk haast dat het meer stemmen oplevert dan al
zijn mooie woorden tijdens de campagne. Het zal hem nog lang achterhalen. Ik
kan me nog herinneren, lang geleden toen ik nog dacht de wereld te kunnen
veranderen, dat ik tijdens verkiezingen op de lijst stond van “Gemeentebelangen”.
In een volle zaal zat ik met anderen van de partij achter een tafel en was aan
de beurt mijn woordje te doen. Het ging goed totdat mijn man binnenkwam en ik
volkomen het vervolg van mijn verhaal kwijt was. Wat de toehoorders in de zaal
van mijn uitleg vonden, was op dat moment voor mij van minder belang, maar wel
wat mijn man er van vond. Het kwam goed en het komt ook altijd weer op zijn
pootjes terecht, net zoals bij Premier Rutte.
Het is dikwijls juist het menselijk aspect wat een rol
speelt. Kijken we vaak niet eerst naar de mens zelf, wat er achter dat mooie
koppie, of lichaamstaal zit. Heeft iemand een charismatische uitstraling,
straalt hij leiderschap uit, een blik wat vertrouwen geeft, veelal zijn dit de
eerste kenmerken die we van belang achten. Daarna komt pas de inhoud van de
doelen waar hij/zij voor staat. Natuurlijk is dat laatste van belang, echter de
indruk van een persoon die ons vertegenwoordigd staat dikwijls vooraan in onze
beleving, van onze aandacht. Vandaag gaan we stemmen voor de Waterschappen en
de Provinciale verkiezingen voor de 1e Kamer. Voor velen is het
stemmen voor de Waterschappen een ver van ons bed show. Ik ga hier niet verder
op in wat we van die organisatie in het algemeen vinden. Grotendeels komt dat ,
omdat we moeten kiezen voor personen die nauwelijks bij ons bekend zijn. We
hebben er geen gezicht bij. Eens in de zoveel tijd treden ze voor het voetlicht.
Te weinig om ons een indruk te geven van zijn/haar menselijk zijn, om daarna het
aspect van waar hij/zij voorstaat te moeizaam wordt om nog te gaan te
ontdekken. Ja, we kunnen ons inlezen, maar dan nog blijft die menselijkheid
achterwege. We missen die eerste indruk. Het is een nietszeggende naam waar we
op stemmen. Ongetwijfeld zijn er kiezers die van de hoed en de rand weten en de
mens achter de naam kennen. Maar het gaat mij om de algemeenheid in wat wij als
volk veelal ondergeschikt in het kiezen van de Waterschappen vinden om hiervoor
naar de stembus te gaan. Het is de onbekendheid van de mens, werkend voor die
organisatie die ons de das om doet.
Maar goed, vandaag kunnen we en vooral niet te vergeten,
mogen we stemmen. Ik blader nog wel eens door de diverse namen. Eén zal de “gelukkige”
zijn. Het zal wel goed komen. Ik heb in elk geval mijn stem uitgebracht.
“Voordat je spreekt, moet men van je gezicht af kunnen
lezen, wat je wilt zeggen”
Marcus Aurelius
Liefs
