·
Herinneringen
Top 1000
Lege dozen om te vullen,
ik dicht ze aan mijn hersenen toe
en laat elke doos in duisternis hullen
tot het ogenblik er één zich openen wil.
Eén voor één laat ik ze met rust
wanneer ik in de spiegel
een herkenning zie
word ik mij van een herinnering bewust.
Verdriet kan ik opsluiten.
Opeens dat onverwachte moment
ik een voorwerp in mijn handen heb geklemd
en droefenis niet meer is te stuiten.
Zorgen wil ik niet laten overheersen
er afstand van nemen voor het slapen gaan
de doos houdt ik gesloten, want na de nacht
komt er een nieuwe morgen aan.
Een doos voor geluk,
een doos voor alle zorgen.
een doos voor verdriet.
Vele herinneringen opgeborgen
en toch niet verborgen.
Onderstaand de beoordeling:
De dichter doet expliciet
aan compartimentering. Om controle te houden over zijn verdriet, zorgen en
geluk en... Dus het brein inrichten in verschillende 'dozen'. Het doet me
denken aan een vaak herhaalde gezegde van mijn moeder: alles op zijn plaats en
een plaats voor alles. Om de chaos onder controle te houden. De dichter doet
iets gelijkaardigs maar dan met gevoelens. Dat is een knap en origineel
uitgangspunt voor een gedicht. Voortreffelijk kwijt de dichter zich vervolgens
van zijn taak. Nuchter en lucied.
