Ons huis in de Provence
Deel 7
Water en elektriciteit
De eerste nacht in onze woning. Het is dinsdagmorgen 18
augustus 2009. We hebben goed geslapen, ondanks het intermezzo van de agenten
midden in de nacht. Het is al een lekkere temperatuur en het beloofd weer een
warme dag te worden. Ik loop het terras op en zet met blote voeten een paar
stappen op het gras. Het is nat! Ik blijf even vol verbazing stilstaan en roep dan
naar boven naar Henk. Er is water! Zo te zien is er gesproeid! Hoe kan ook
anders hier het gras zo groen zijn in deze hoge temperaturen! Het is ’s morgens
acht uur als Henk al op verkenning uit gaat om te zien, of hij kan ontdekken
waar het water voor système d’arrosage (sproei installatie) vandaan komt. Dat
er water is, dat is nu zeker, maar voorlopig hebben we daar nog weinig aan. Het
water komt van een aansluiting aan de kant van de weg. Een gemeentelijke
wateraansluiting vermoeden wij. Henk verandert de tijdschakelaar van elf uur ’s
avonds naar zeven uur ’s avonds en acht uur ’s morgens. Sinds we de datum
wisten dat wij de woning mochten betrekken waren we, via de opzichter, al
begonnen met afspraken proberen te maken met de water- en elektriciteitsmaatschappij.
Maar de opzichter werkte niet erg mee en zelf afspraken maken lukte niet. Er
was nog niet opgeleverd en we hadden de benodigde papieren niet.
Eerst een bakje koffie en onze zoon feliciteren met zijn verjaardag. Maar helaas, dat bakje koffie zit er nog even niet in. Geen stroom om water te koken. We zitten op het terras en enkele van de voorbijkomende mensen zwaaien naar ons. Het zijn vooral wielrenners en groepen wielrenners. Het is tenslotte vakantietijd en de woningen staan langs een toeristische route. Je hoort allerlei talen voorbijkomen, maar toch vooral Belgen. Achteraan een groep komen altijd wat achterblijvers die zichtbaar moeite hebben met het vals plat. De tuin is nog kaal, straks in oktober kunnen we misschien al vast wat struiken planten. Alleen het groene gras steekt wel heel erg af bij het dor gele gras aan de kant van de weg. Ik pak de telefoon. Het lukt mij om afspraken te maken bij de watermaatschappij Saur en de elektriciteitsmaatschappij EDF op maandag 24 augustus. De opzichter zegt ook toe om omstreeks tien uur aanwezig te zijn.
Ik ren met een paar emmers naar buiten en vang het water
tijdens het sproeien op. Mijn bikini heb ik al aan en gebruik de sproei
installatie als douche. Henk komt erbij staan en opeens beginnen we beiden
onbedaarlijk te lachen. Het is ook een bizarre en bijzondere situatie, maar wat
maakt het uit. We zijn waar we wilden zijn en waar we al zolang naar uitgekeken
hebben. Het moet maar even zo. Het was vandaag 35 graden en om zeven uur in de
avond is het nog warm, dus het is geen afzien. We redden ons wel. Ik zet wat
emmers water in het toilet en de rest is voor de afwas en de was.
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar een week later hebben
we dan eindelijk water en stroom. Wij hadden al dagen geworsteld met drinken en
etenswaren om dat redelijk goed en een beetje koel te houden. Vol spanning zien
we die maandag uit naar iedereen. Is iedereen op de afgesproken tijd aanwezig.
De opzichter laat het afweten. Er wordt gebeld en gebeld. De man van de
elektriciteitsmaatschappij vertrekt en beloofd later terug te komen. Alleen de
man van het water had voor ons eindeloos geduld. Hij besefte onze penibele
situatie. Toen er water uit de kraan kwam kon ik hem wel omhelzen. Voor het
plaatsen van de watermeter krijgen we een factuur die we gelijk moeten betalen.
Ik pak mijn portemonnee, maar nee, nee, geen contant geld, maar een cheque. Henk
en ik kijken elkaar aan. Een cheque? Die hebben we niet. Maar die lieve man,
hij regelt het met zijn kantoor. Eindelijk! We kunnen normaal douchen. Later
halen we de cheques bij de Bank op. Die lagen al klaar. Wisten wij veel!
We ‘lenen’ een koelkast uit één van de andere huisjes en
gaan naar de winkel. Etenswaren en drank kunnen we nu gelukkig koel bewaren. We
kopen een elektrisch kookplaatje. ’s Avonds bereid ik de eerste maaltijd in
onze huisje.
25 augustus 2009
Tijdens het wandelen komen we langs het huis van de
burgemeester van Propiac, Madame Nadine Ben Amor. Op dat moment is ze in de
tuin bezig. Ik stap op haar af om een praatje te maken en tegelijkertijd kennis
te maken. Het was leuk om op deze informele manier met de burgemeester te
hebben gesproken. Ze zal ons op de hoogte houden en gaf ons mee, dat wij altijd
om advies bij haar aan mogen kloppen. En… dat we deel kunnen nemen aan activiteiten
en feesten georganiseerd door het Comité des Fètes. Hier in Nederland maak je
niet mee, dat contact met de burgemeester zo laagdrempelig is. In Frankrijk
heeft iedere stad, of dorp hoe klein ook, een burgemeester.
Ik houd een stok uit het raam aan de achterkant van onze woning.
Henk staat bij de schotel die nog een stukje hoger op de berg staat. Een stukje
lager daaronder ligt het zwembad. Ik kan de TV zien achter mij in de kamer. Het
is de bedoeling, dat ik de stok omhoog houd wanneer er beeld is. Ik krijg zo
langzamerhand een lamme arm, en er is nog steeds geen beeld. We vermoeden, dat
er nog geen aansluiting is. Henk haalt de schotel naar beneden en zet hem op
een terrasstoel voor op het terras. En… na een tijdje prutsen hebben we beeld.
Nederland 1,2 en 3, en Franse zenders.
Schorpioenen
Ik ontdek dat er nog andere huurders gebruik maken van onze
woning. Ik vind schorpioenen prachtig, maar liever wel op een afstand en niet
in mijn huis. Ik vind er een in de spoelbak in de keuken en bij het fonteintje
in het toilet kruipen piepkleine nakomelingen. Ze verdwijnen in mijn nieuwe
stofzuiger. Ik ben bij ieder kopje en elke schoen op mijn hoede. Ons leven in
dit andere land is niet anders dan in ons vaderland, maar al die nieuwe
ervaringen maken het wel intenser. In de rustige schemering zitten we op ons
terras en kijken naar de Roche de la Colombe recht tegenover ons huis. Henk heeft
al prachtige foto’s gemaakt van boven af. Ik ben nog niet zover geraakt. Als
het donker wordt klinken we op de mooie omgeving en op het moment van
blijdschap dat we de sleutel kregen. We hebben er vertrouwen in dat binnen
afzienbare tijd de woningen opgeleverd zullen worden en we naar de notaris
kunnen. Als het donker wordt horen we in de verte een uil roepen. De
sterrenbeelden komen tevoorschijn. Ik zie het steelpannetje, de Grote Beer. De
Melkweg glijdt over het huis. Al het aanwezige licht in ons dichtbevolkte Nederland,
maakt het haast onmogelijk volop de sterrenhemel te zien zoals hier.
We nemen deel aan de activiteiten van het dorp. Ik bak een
taart voor deelname aan de taartenwedstrijd wat plaats vindt in het dorpshuis bij het gemeentehuis. Ik word 3e en kom mijn naam tegen in de krant Le Dauphiné van 08 november 2012. We doen
mee aan jeu de boules wedstrijden. En ik knap een kastje op bij de hobbyclub, dat
ik gekocht heb op de antiekmarkt in Buis les Baronnies. We zijn getuige van de jaarlijkse
autoraces op de Col de Propiac.
In de herfst komt Henk na een wandeling terug met
eekhoorntjesbrood. Tenminste dat zegt hij en ik moet hem maar geloven. Erg
zeker ben ik er niet van maar maak het toch klaar. Het was lekker en zonder
nadelige gevolgen.
We genieten. Van ons huisje, van het weer, de prachtige omgeving. Het is een droom, die is uitgekomen. We genieten van de wandelingen, de mooie vergezichten wanneer we eenmaal boven zijn aanbeland. Genieten van de kersen die we plukken van een boom die we onderweg tegenkomen. Stiekem wat druiven proeven van wijnranken die we passeren. De nachtegaal horen die tijdens de nacht ons met zijn zang vergezelt. We genieten van de zwoele avonden en vergeten dan weer hoe we zwetend die dag zo nodig naar die top moesten.
Kortom: "Leven als God in Frankrijk"
Recette tarte
salée avec légumes
Benodigdheden:
1 ronde
taartvorm
1 rouleau de pâte feuilletée
3 eetlepels olijfolie
1 rode paprika
1 groene paprika
1 courgette
1 ui
Teentje knoflook
6 middelgrote champignons
1 groentebouillonblokje,
3
eieren
2
eetlepels bloem
20
cl crème fraiche
3
eetlepels emmentaler rapé
Enkele
plakken brie
Verwarm
de oven voor op 200 gr.
Haal
de paté feuilletee 10 minuten voor gebruik uit de koelkast.
Leg
bakpapier in de taartvorm, of vet in. Leg de paté feuileltee in de taartvorm en
prik er met de vork enkele gaatjes in. Laat het teveel van de paté feuilletee
over de rand hangen en vouw het later over de taart heen.
Hak
de paprika, courgette, ui en champignons in kleine blokjes, bewaar iets voor de
garnering. Pers het teentje knoflook uit en voeg toe aan de groenten.
Verwarm
in een roerbakpan de olijfolie en roerbak hierin de groenten, verkruimel het
groentebouillonblokje en voeg het bij de groenten. Ongeveer 15 minuten.
Om
het pittiger te maken kan er een beetje puree de piment, of peper toegevoegd
worden.Vul de taartvorm met het groentemengsel en garneer met streepjes deeg en bak het in de oven plm. 30 minuten.
