Klussen
Ik heb mezelf doelen gesteld en die moet ik ook weer van
mijzelf binnen een termijn halen. Hoewel, de marge van tijdsverloop kan ik
natuurlijk zelf bepalen. Het is niet zoals in een bedrijf, dat er financiële
consequenties aan vast zitten. En ik ben maar alleen, dus niemand zal mij met
een stok achter de broek aan zitten, omdat ik niet het bedoelde resultaat bereikt heb.
Ja, met al mijn doelstellingen mis ik toch wel iemand om mee te kunnen delen.
Want dan zou het maar de helft zijn, of nou tenminste een groot deel. Ik wil
best wel toegeeflijk zijn, als de andere helft van mij ergens een hekel aan
heeft, die extra klusjes doe ik dan uit liefde er wel bij. Ik noem het expres
de andere helft van mij, die partner van mij, als hij nu zou bestaan. Fifty,
Fifty, is samen één. En dat heb ik altijd het mooie gevonden aan het twee-zijn.
Ieder zijn ding, taken waren verdeeld en je had altijd de mogelijkheid om hulp
aan elkaar te vragen. Dat zou trouwens ook een doelstelling kunnen zijn: Een
Lief. Binnen welke termijn? Nou laten we die marge maar breed houden, dan kan
ik me er tenminste geen buil aan vallen.
Het voorjaar komt eraan en ik heb zelfs een planning gemaakt
hoe ik die doelen het beste kan halen. Een schema van voorbereidingen, werken uitvoeren
en voltooien. Het begint zo wel meer op een bedrijfje te lijken, waar ik als Zzp-er
de leiding van heb. En ik heb het nog druk ook, ik moet het in mijn eentje zien
te rooien. Dit komt allemaal wel heel erg indrukwekkend over, maar dat valt wel
mee hoor. Soms heb ik wel eens een schop onder mijn achterwerk nodig, die krijg
ik nu niet, dus maan ik mijzelf maar aan. Ik ben een geëmancipeerde vrouw, wat
ik kan, doe ik allemaal zelf, maar er doen zich klussen voor waar ik minder
handig in ben en dan echt wel een handige man in mijn omgeving zou wensen. Trouwens
mannen, zowel als vrouwen hebben hun eigen handigheidjes en ben je met twee dan
kan het elkaar goed aanvullen. Soms heb ik gewoon ook een hekel aan bepaalde klussen.
Laat ze dan maar liggen totdat het moment komt, dat ik er toch niet meer
onderuit kan. En die klusjes had ik dan graag aan die andere helft willen
uitbesteden. Meestal zijn dat ook werken waarvan ik niet goed weet hoe ik het
moet aanpakken. Het materiaal niet ken wat ik nodig heb, er ook nog nooit mee
heb gewerkt. Toch begin ik er dan aan, waarbij het soms ook grandioos mislukt.
Waar gehakt wordt vallen spaanders, denk ik dan maar. Word er ook wel eens
wanhopig van. Ben nu met een klus bezig, die ik vorig jaar verprutst heb. De
kit die ik had trachten aan te brengen ben ik nu aan het verwijderen, om
opnieuw te kunnen beginnen. Maar ik heb met het pistool geoefend en heb goede moed,
dat het mij gaat lukken.
Ik heb al wat doelstellingen gehaald en van mijn lijstje
afgestreept. Voor de rest heb ik goede moed, wat gebeuren moet, moet nu eenmaal
gebeuren, dus het komt wel allemaal goed. Zeker met het voorjaar en de zomer in
het vooruitzicht. Echter bovenal, ik heb de tijd aan mezelf. En wie er helpen
wil is altijd welkom, zo is het dan ook wel weer.
