Het is Lente…
Een stralend blauwe lucht,
de zon die mijn gezicht verwarmt.
De wind die als een zucht
strelend mijn lijf omarmt.
Het is lente…
Vogels in de lucht,
vrij om te gaan en staan.
Elkaar ontmoeten tijdens de vlucht,
wellicht om te paren voor een nieuw bestaan.
Het is lente…
Knoppen, op het punt van ontluiken.
Insecten die tussen bloemen fuiven.
Groene bladeren aan bomen en struiken
en hommels en bijen die planten bestuiven.
Het is Lente…
De natuur stoort zich niet aan de pandemie,
gaat gewoon zijn gang.
Geeft ons vernieuwde energie
en toont nog maar eens haar grote belang,
Het is Lente…
In Europa en in dit land,
maar een virus houdt ons in huis gevangen.
Regels houden ons aan een leiband,
met groeiende hang naar fysiek verlangen.
Het is Lente…
Ik wil me weer vrij voelen zoals vogels in de lucht.
Net als insecten tussen bloemen kunnen fuiven.
Niet meer angstig zijn wanneer iemand kucht.
Zou wensen, dat ik de tijd vooruit kon schuiven.
Het is Lente…
Ik wil weer gewoon naar buiten,
een hand kunnen geven en kunnen kussen.
Niet hoeven wuiven achter ruiten.
In een wereld bevrijd van virussen,
kan ik weer gewoon…, ja, gewoon gaan
en mijn armen om iemand heen slaan.
