Geen ruimte om te verliezen
De heerlijke zorgeloosheid van eens.
Daar stond je dan voor mijn deur,
terug van lang weggeweest.
Verzonken in jouw blauwe ogen
hield ik mijn adem in
en zakte weg in ademloos geluk.
De geur van jouw zweet.
Jouw brede lach.
De zorgeloosheid van toen die ik nooit vergeet
Want… later komt later.
En toch…later komt snel dichterbij
Je staat voor mijn geopende deur
Jouw haren wat dunner,
wat meer rimpels om jouw brede lach.
En immer jouw eigen geur,
herinneren mij aan eens die zorgeloze dag.
Die zorgeloosheid ben ik kwijt.
Ik kijk je na en breng je nog een sjaal.
“Het is koud”. “Kom gezond weer terug”.
Mijn hart heeft geen ruimte om te verliezen.
