Duizend kussen
Meer dan een halve eeuw in ruimte en tijd voorbij.
Ik gaf je
duizend kussen,
duizend en
nog meer gaf je er mij.
De vele plannen
die wij smeden,
naar een
toekomst in onwetendheid.
Nu, tweeduizendeenentwintig,
ken ik de werkelijkheid.
Als ik terug
zou kunnen keren in ruimte en in de tijd
zou ik kou,
wind en regen trotseren,
bergen
beklimmen en paden bewandelen kilometers wijd.
Jou weer ontmoeten
de duizend
kussen weer voelen
die zweven
in de ruimte en de tijd.
Misschien de geschiedenis kunnen veranderen
daarin epidemieën
en oorlogen kunnen voorkomen,
voor ons, voor
mij en voor alle anderen.
Ik kan niet
terug in ruimte en in de tijd,
kan de historie
niet veranderen, want dat is beschreven en staat vast,
maar voor in
de eeuwigheid
blijven de
meer dan duizend kussen een deel van mij.
.
