Goudgeel graan

 

Goudgeel graan

Gevlucht door oorlog in jouw land,

gedwongen onderweg vanaf het huiselijk pad.

Een laatste blik naar wat al niet meer is,

angst verschuilend achter elke stap.

Onder het oog van de volle maan,

mijlen ver van thuis,

kleren onder stof en grijs.

gaan voeten door velden van goudgeel graan.

In het donker van de nacht

dwalend over gesloten grenzen.

Niemand weet wie je bent,

of je taal kan verstaan.

Het hart dat zoveel liefde had

voor wat eens je vaderland was.

Tussen het rijpe graan je in stilte bad

voor vrijheid in je bestaan.

Wolken aan de hemel schuiven voorbij,

tussen het goudgele graan zag je in de wolken boven

het land waarin je woonde, het huis waarin je droomde.

Een vlucht dat als een schaduw over je leven streek.

De hemel blauw en de akkers grijs,

Onder een zinderende zon nog een lange weg te gaan.

Stap voor stap onderweg naar een nieuw thuis

in de hoop dat er begrip zal zijn voor je bestaan.