Live must go on

Live must go on

De tijd tikt naar ons toe en tikt van ons weg. 
In het heden, dus nu vandaag, komen verleden en toekomst samen. Wat zouden we graag in de tijd een blik willen werpen over hetgeen ons nog te wachten staat. Maar zouden we daar zo blij mee zijn? Zouden we genieten van de voorpret, zoals de voorpret bij het uitzien naar een vakantie? We zullen ons ouder zien worden en zien dan misschien ook voorvallen, die we eigenlijk niet wilden weten. Maar ja, dan weten we wel of die ene, die we zo graag willen ontmoeten, onze toekomst heeft verrijkt. Alle jonge 50 plussers, aanwezig op diverse datingsites, hebben nog een hele tijd van leven voor zich. Die periode wordt korter naarmate de leeftijd vordert, maar vormt geen beletsel voor ook de zestigers, zeventigers, tachtigers en zelfs 90 jarigen te zoeken naar  een partner om hun toekomstige leven een invulling te geven. Of we het nu leuk vinden, of niet, gelukkig zijn, of ongelukkig, het leven gaat door. De enige zekerheid die we hebben, is dat ons leven niet eindeloos is. Maar hoe groot, of klein de toekomst ook is, zolang we leven, blijven we plannen maken voor die tijd die nog gaat komen. 

We hebben gespannen verwachtingen van de toekomst. Het verleden is al ingevuld, echter wat er komt is onzeker. Ons verleden dragen we met ons mee . Met herinneringen, gebeurtenissen, ergens verborgen in ons hart, in onze gedachten, geborgen in die bekende rugzak, zoals we dat dan noemen. De nostalgie die we daarbij oproepen, kunnen we koesteren, maar ook verwerpen, omdat we er niet aan herinnerd wensen te worden. 
Toch maakt in het heden, ons verleden deel uit van de persoon, die we door het leven dat we reeds achter ons hebben, geworden zijn. Ons gedrag in het nu wordt bepaald door herinneringen en beslissingen in het verleden. 
Een veel gemaakte uitspraak: “mijn rugzak is leeg”. Wat men wil zeggen is: ik draag het verleden niet meer met mij mee. Maar wat eigenlijk bedoelt wordt met die uitspraak: “ik wil vertellen, dat mijn huidige leven niet door het verleden beïnvloedt wordt” . “Wees dus maar niet bang, ik heb het een plekje gegeven”. Mooi gezegd en we begrijpen het zo ook wel, maar toch kunnen we ons verleden niet geheel terzijde leggen. 

Eerder opgedane ervaringen maken deel uit van de beslissing die we nemen in de huidige tijd.

Het kan een reden zijn, waarom het lastiger wordt om op oudere leeftijd  met een partner in zee te willen gaan. Maar ook duurt het langer eer wij die stap nemen om aan een relatie te beginnen, we eerst langer nadenken of die persoon wel bij ons zou kunnen passen. Bij een eerste ontmoeting, een foto, uitspringende teksten in een profiel,  koppelen gelijk ons brein en/of onze zintuigen de informatie welke door die persoon wordt afgegeven, aan belevenissen die we eerder meegemaakt hebben. 

Anders dan toe we jong waren, hebben we nu te maken met een toekomstige partner welke in het verleden gescheiden, of weduwnaar/weduwe is. Hebben we nadien reeds een relatie gehad, welke door redenen van een niet verwerkt verleden is beëindigd, zullen we wat voorzichtiger zijn bij een volgende poging. 

Spreken we dan van wijsheid, of spelen de factoren van het verleden een rol?

“Wijsheid komt met de jaren”. Een veel gebruikte uitspraak. Groeien door persoonlijke ontwikkeling, en andere levenservaringen hebben op latere leeftijd die “wijsheid” gebracht. Echter herinneringen, ervaringen en belevenissen in het verleden spelen we degelijk een rol in het besluit om in de toekomst een relatie aan te gaan. Te samen met die “wijsheid” moeten we toch tot een goed besluit kunnen komen. Al nemen we er over het algemeen op latere leeftijd wel meer de tijd voor. En…..hebben we dat? Sommigen wel en sommigen niet. “Haastige spoed is zelden goed”.   

 “Als er iets is dat het verleden ons leert is het dit: ga door. En maak van de toekomst nog meer het verleden”

Herman Brusselmans

De tijd tikt naar ons toe, tikt van ons weg. “Live must go on”