Mijn eerste verliefdheid

We hebben het allemaal meegemaakt. We herinneren ons eerste vriendje, vriendinnetje als de dag van gisteren. De gevoelens van verliefd zijn welke dat bij ons teweeg bracht. De puurheid van een liefde, soms nog onwetend wat er mee te doen.

Mijn vriendje kende ik al vanaf de lagere school. We woonden vlak bij elkaar en elke dag haalde hij mij van huis op om samen naar school te gaan. We waren echt goede vriendjes. We verdedigden elkaar, waren dikwijls samen, konden niet zonder elkaar. Wat heb ik hem gemist toen hij met zijn ouders ging verhuizen.

Een aantal jaren later kwamen we elkaar weer tegen, allebei inmiddels zittend op een Middelbare school. Als vanouds hervatten we weer onze vriendschap. We waren nu beiden 14 jaar en onze gevoelens veranderden van vriendjes in een vriendschap alleen gericht op ons tweeën. Ik herinner me nog de vakantieperiode in die zomer, het was lekker lang licht. Al onze kameraadjes waren ’s avonds op straat. Hij kwam iedere avond op zijn fiets naar onze buurt. Wat ze nu tegenwoordig noemen “hangplekken van de jeugd” was dat bij ons niet anders. Misschien met het verschil, dat we niet rookten, of blikjes van één of andere drank hadden, die we achterlieten. Nee het was enkel om als jongens en meisjes van dezelfde leeftijd elkaar te ontmoeten. Soms elkaar uitdagend en elkaar achterna zittend in de gangen achter de huizen. We waren jong en speels, beleefden alles nog de 1^e keer. Niets is zo intens als een gebeurtenis voor het eerst te ervaren. Tegen de tijd dat het donker werd waren onze vrienden al verdwenen en waren we alleen met zijn tweeën. Op de hoek van de straat bleven we maar staan praten totdat mijn ouders mij riepen om eens naar huis te komen. Het gaf een ontzettend goed en fijn gevoel zo samen te kunnen zijn. We wilden elkaar elke dag zien en tijdens de vakantie periode was dat ook mogelijk. Toch verloren we elkaar nadien weer uit het oog.

Ik was inmiddels 16 jaar en op een mooie zomeravond stond hij ineens bij mij voor de deur. Onze vriendschap werd weer zoals het was. Met het verschil dat hij me nu naar huis bracht en onze vriendschap veranderde in verliefdheid. Onze eerste zoen, waarbij onze lichamen in brand stonden. Onze eerste vrijpartij. Die gevoelens hierbij heb ik nooit vergeten. Wat hielden we van elkaar. Onze liefde hield stand. We gingen ons verloven en wilden gaan trouwen. Echter, mijn ouders vonden hem niet bij mij passen, het geloof wat o.a. een rol speelde. Ze hadden al jaren op me ingepraat en ik had het genegeerd. Toch kon ik het niet meer naast me neer leggen en heb het uitgemaakt. Jaren heb ik er spijt van gehad.

Liefs